dınqır

is. məh.

1. Qavala oxşayan çalğı aləti. Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı. S. Şamilov. <Cahandar ağa Molla Sadığa:> – Kəs səsini, dınqıra süzən qurumsaq! İ. Ş..

2. Kiçik qutu.

3. Bax danqır.